Summary

Meten Vertraging Discontering bij mensen met behulp van een Aanpassen Bedrag Task

Published: January 09, 2016
doi:

Summary

Delay discounting refers to a decline in the value of a reward when it is delayed relative to when it is immediately available. We outline a computer-based delay discounting task that is easy to implement and allows for the quantification of the degree of delay discounting in human participants.

Abstract

Delay actualisering naar een daling van de waarde van een beloning wanneer het wordt vertraagd ten opzichte van wanneer deze direct beschikbaar. Vertraging verdiscontering van taken worden gebruikt om onverschilligheid punten, wat gelijk voorkeur voor twee dichotome beloning alternatieven verschillen in zowel de vertraging en de omvang weerspiegelen identificeren. Onverschilligheid punten zijn essentieel voor de beoordeling van de vorm van een vertraging discontering gradiënt omdat ze ons in staat stellen om het effect van de vertraging op de waarde te isoleren. Bijvoorbeeld, als bij een 1 week vertraging en een maximum van $ 1000, de onverschilligheid punt is bij $ 700 weten we dat, voor die deelnemer, een 1-week vertraging komt overeen met een vermindering van 30% in waarde. Deze video schetst een aanpassing hoeveelheid vertraging discontering taak die onverschilligheid punten identificeert relatief snel en het is goedkoop en eenvoudig te beheren. Zodra gegevens zijn verzameld, worden niet-lineaire regressietechnieken gewoonlijk gebruikt om kortingen curves te genereren. De steilheid van de verdiscontering curve weerspiegelt de mate van impulsive keuze van een groep of individu. Deze technieken zijn gebruikt met een breed scala aan grondstoffen en hebben de bevolking die relatief impulsief geïdentificeerd. Bijvoorbeeld, mensen met middelenmisbruik problemen korting uitgestelde beloningen steiler dan controle deelnemers. Hoewel de mate van kortingen varieert in functie van de commodity onderzocht, verdiscontering van één grondstof correleert met verdiscontering van andere grondstoffen, wat suggereert dat de verdiscontering van een aanhoudend gedragspatroon 1 kunnen zijn.

Introduction

Vertraging discontering is een gedrags-fenomeen dat veel situaties mensen ondervinden vertraging verdiscontering verwijst naar het feit dat tijdelijk proximale beloningen hoger worden gewaardeerd dan tijdelijk distale beloningen beïnvloedt. Dat wil zeggen de waarde van de beloningen af ​​met vertragingen. Dit is een belangrijk proces, omdat veel keuzes die mensen maken leiden tot een afweging tussen de onmiddellijke resultaten van lage kwaliteit (bv., Een stuk cheesecake na het diner) en uitgestelde resultaten van hoge kwaliteit (bv., Gezondheid op lange termijn). Delay kortingen is ook waargenomen in diverse species naast mens 2,3, zoals 4,5 apen, ratten 6,7 en 8 duiven.

Individuele verschillen in mate van actualisering zijn gekoppeld aan verschillende onaangepast gedrag 9. De waarde van beloningen afneemt als functie van de vertraging volgens een hyperbolische vervalfunctie 8. Met hyperbolische verval, waardeverminderingis uitgebreid met een relatief korte vertragingen, maar vermindert proportioneel minder over relatief lange vertragingen. Mazur's bevinding dat de waarde degradeert hyperbolisch als functie van de vertraging is belangrijk, omdat de hyperbolische functie is in staat om de voorkeur omkeringen voorspellen waar andere theoretische functies kan niet zonder extra aannames. Voorkeur omkeringen zijn een goed gedocumenteerde vinden 10-12 dat de voorkeur voor een kleine beloning beschikbaar is relatief snel (SSR) over een grotere beloning beschikbaar is tegen een relatief distale punt in de toekomst (LLR) zal keren als er een gemeenschappelijke vertraging wordt toegevoegd aan beide alternatieven . Bijvoorbeeld, als deze tijdens het huis reed van het werk, een gevoel van honger plotseling raakt, een persoon kan geneigd zijn om te stoppen bij het eerste fastfood restaurant in zicht voor een relatief ongezonde snack in tegenstelling tot wachten tot ze thuis zijn voor een stuk fruit of een andere hoge kwaliteit snack. Indien echter de honger raakt, terwijl nog steeds op het werk, wanneer de persoon heeft nog steeds te lopenhun auto en rijden langs de weg voor het naderen van de fast food restaurant, zijn ze meer kans om te beslissen om te wachten tot ze thuis zijn voor de vrucht.

De steilheid waarmee beloond waardevermindering als functie van de vertraging kan worden beschouwd als een maat voor een organisme keuze impulsiviteit. Choice impulsiviteit kan worden gedefinieerd als een voorkeur SSR dan LLR 13,14 .Higher graden impulsieve keuze samenhangt met het gebruik en misbruik van diverse drugs zoals alcohol 15,16, 17,18 sigaretten, 19 cocaïne, heroïne 20,21, en methamfetamine 22. Hogere graden van impulsieve keuze zijn ook gekoppeld aan problematisch gokken 23, 24,25 obesitas en slechte gezondheid en persoonlijke veiligheid keuzes 26.

Verschillende taken kunnen worden gebruikt om vertraging verdisconteren bij de mens te evalueren. Zo kunnen de deelnemers gevraagd om beslissingen tussen alternatieven en ervaring sommige of alle makenvan de gevolgen van hun keuze (real beloning taak 27,28) of ze kunnen worden gevraagd te besluiten tussen hypothetische alternatieven, in welk geval ze niet constateert daadwerkelijk de gevolgen van hun keuze (hypothetische beloning task 1-3,9 , 15-19,25,29). Vergelijkbare mate van kortingen zijn over het algemeen waargenomen ongeacht of de beloning en de vertragingen zijn echte of hypothetische 30. De wijze van toediening van vertraging discontering taken verschilt tussen studies. Zo hebben verschillende laboratoria taak met een fill-in-the-blanco vragenlijst 31, een meerkeuzevragenlijst 32, een verstelmechanisme hoeveelheid procedure 33 en een monetaire keuze vragenlijst 34 toegediend. Het aanpassen hoeveelheid taak, oorspronkelijk ontwikkeld door Du, Groen en Myerson 33, en op grote schaal gebruikt in ons laboratorium, biedt een aantal voordelen. Zodra de taak geprogrammeerd gegevensverzameling geautomatiseerd, beperkenmenselijke fouten gedurende het proces. Door het aanpassen aard van de taak, onverschilligheid punten worden bereikt met relatief weinig vragen die het tijdstip deelnemers dienen in het laboratorium en beperkingen verveling minimaliseert. Belangrijk is dat de taak geeft gedetailleerde en betrouwbare gegevens. De verstelinrichting hoeveelheid taak zal hieronder worden beschreven.

Protocol

Het protocol werd goedgekeurd door de Institutional Review Board in Utah State University. De onderstaande stappen moeten dienen als leidraad voor de programmering en het uitvoeren van een vertraging verdiscontering taak. 1. Het opzetten van een vertraging Disconteren Task Kies het bereik van vertragingen waarvoor kortingen zal worden beoordeeld. Opmerking: Zo zou een typisch scenario vertragingen die variëren van 1 week tot 25 jaar gebruikt. De geselecteerde vertraging te…

Representative Results

Vertraging discontering resultaten worden vaak geanalyseerd door het aanbrengen van gebogen regressie modellen voor zowel de mediaan onverschilligheid punten uit de groepen en onverschilligheid punten van de individuele deelnemers voor elk resultaat. Median groep onverschilligheid punten worden gebruikt omdat de onverschilligheid punten voor een sample worden meestal niet normaal verdeeld. Drie niet-lineaire regressiemodellen worden vaak gebruikt: die voorgesteld door Mazur (Vergelijking…

Discussion

Deze video beschrijft de stappen die moeten worden genomen om vertraging verdisconteren experiment met het aanpassen hoeveelheid taak. Het aanpassen van hoeveelheid taak is relatief snel uit te voeren (10 – 15 min per deelnemer) en levert betrouwbare gegevens. Het aanpassen van de aard van de opdracht biedt een verfijnde analyse van een individuele deelnemer mate van kortingen. Omdat de taak is computer-based verzamelen van gegevens is geautomatiseerd, waarin menselijke fouten en invloed tijdens het verzamelen van gegev…

Disclosures

The authors have nothing to disclose.

Acknowledgements

Preparation of this manuscript was supported in part by grant R01DA029100 from the National Institute on Drug Abuse.

Materials

Computer any Mac or Windows
Programming Software Visual Studios https://www.visualstudio.com
Data Analysis Software The R Foundation http://www.r-project.org
Informed Consent Form

References

  1. Friedel, J. E., DeHart, W. B., Madden, G. J., Odum, A. L. Impulsivity and cigarette smoking: discounting of monetary and consumable outcomes in current and non-smokers. Psychopharmacology. 231 (23), 4517-4526 (2014).
  2. Bickel, W. K., Odum, A. L., Madden, G. J. Impulsivity and cigarette smoking: delay discounting in current, never, and ex-smokers. Psychopharmacology. 146 (4), 447-454 (1999).
  3. Rachlin, H., Raineri, A., Cross, D. Subjective probability and delay. J Exp Anal Behav. 55 (2), 233-244 (1991).
  4. Addessi, E., et al. Delay choice versus delay maintenance: Different measures of delayed gratification in capuchin monkeys (Cebus apella). J Comp Psychol. 127 (4), 392-398 (2013).
  5. Woolverton, W. L., Myerson, J., Green, L. Delay discounting of cocaine by rhesus monkeys. Exp Clin Psychopharm. 15 (3), 238-244 (2007).
  6. Evenden, J. L., Ryan, C. N. The pharmacology of impulsive behaviour in rats: the effects of drugs on response choice with varying delays of reinforcement. Psychopharm. 128 (2), 161-170 (1996).
  7. Perry, J. L., Larson, E. B., German, J. P., Madden, G. J., Carroll, M. E. Impulsivity (delay discounting) as a predictor of acquisition of IV cocaine self-administration in female rats. Psychopharmacology. 178 (2-3), 193-201 (2005).
  8. Mazur, J. E., Commons, M. L., Mazur, J., Nevin, J. A., Rachlin, H. An adjusting procedure for studying delayed reinforcement. In: . Quantitative Analysis of Behavior: Vol. 5 the Effect of Delay and Intervening Events on Reinforcement Value. , 55-73 (1987).
  9. Bickel, W. K., Jarmolowicz, D. P., Mueller, E. T., Koffarnus, M. N., Gatchalian, K. M. Excessive discounting of delayed reinforcers as a trans-disease process contributing to addiction and other disease-related vulnerabilities: Emerging evidence. Pharmacol Thera. 134 (3), 287-297 (2012).
  10. Rachlin, H., Green, L. Commitment, choice, and self-control. J Exp Anal Behav. 17 (1), 15-22 (1972).
  11. Ainslie, G. W. Impulse control in pigeons. J Exp Anal Behav. 21 (3), 485-489 (1974).
  12. Ainslie, G., Herrnstein, R. J. Preference reversal and delayed reinforcement. Anim Learn Behav. 9 (4), 476-482 (1981).
  13. Odum, A. L. Delay discounting: I’m a k, you’re a k. J Exp Anal Behav. 96 (3), 427-439 (2011).
  14. Reynolds, B., Ortengren, A., Richards, J. B., de Wit, H. Dimensions of impulsive behavior: Personality and behavioral measures. Pers Indiv Differ. 40 (2), 305-315 (2006).
  15. Petry, N. M. Delay discounting of money and alcohol in actively using alcoholics, currently abstinent alcoholics, and controls. Psychopharmacology. 154 (3), 243-250 (2001).
  16. Vuchinich, R. E., Simpson, C. A. Hyperbolic temporal discounting in social drinkers and problem drinkers. Exp Clin Psychopharm. 6 (3), 292-305 (1998).
  17. Bickel, W. K., Odum, A. L., Madden, G. J. Impulsivity and cigarette smoking: delay discounting in current, never, and ex-smokers. Psychopharmacology. 146 (4), 447-454 (1999).
  18. Mitchell, S. H. Measures of impulsivity in cigarette smokers and non-smokers. Psychopharmacology. 146 (4), 455-464 (1999).
  19. Coffey, S. F., Gudleski, G. D., Saladin, M. E., Brady, K. T. Impulsivity and rapid discounting of delayed hypothetical rewards in cocaine-dependent individuals. Exp Clin Psychopharm. 11 (1), 18-25 (2003).
  20. Madden, G. J., Petry, N. M., Badger, G. J., Bickel, W. K. Impulsive and self-control choices in opioid-dependent patients and non-drug-using control patients: Drug and monetary rewards. Exp Clin Psychopharm. 5 (3), 256-262 (1997).
  21. Odum, A. L., Madden, G. J., Badger, G. J., Bickel, W. K. Needle sharing in opioid-dependent outpatients: psychological processes underlying risk. Drug Alcohol Depen. 60 (3), 259-266 (2000).
  22. Hoffman, W. F., Moore, M., Templin, R., McFarland, B., Hitzemann, R. J., Mitchell, S. H. Neuropsychological function and delay discounting in methamphetamine-dependent individuals. Psychopharmacology. 188 (2), 162-170 (2006).
  23. Dixon, M. R., Marley, J., Jacobs, E. A. Delay discounting by pathological gamblers. J Appl Behav Anal. 36 (4), 449-458 (2003).
  24. Weller, R. E., Cook, E. W., Avsar, K. B., Cox, J. E. Obese women show greater delay discounting than healthy-weight women. Appetite. 51 (3), 563-569 (2008).
  25. Rasmussen, E. B., Lawyer, S. R., Reilly, W. Percent body fat is related to delay and probability discounting for food in humans. Behav Process. 83 (1), 23-30 (2010).
  26. Daugherty, J. R., Brase, G. L. Taking time to be healthy: Predicting health behaviors with delay discounting and time perspective. Pers Indiv Differ. 48 (2), 202-207 (2010).
  27. Reynolds, B., Schiffbauer, R. Measuring state changes in human delay discounting: an experiential discounting task. Behav Process. 67 (3), 343-356 (2004).
  28. Jimura, K., Myerson, J., Hilgard, J., Braver, T. S., Green, L. Are people really more patient than other animals? Evidence from human discounting of real liquid rewards. Psychon B. Rev. 16 (6), 1071-1075 (2009).
  29. Odum, A. L., Rainaud, C. P. Discounting of delayed hypothetical money, alcohol, and food. Behav Process. 64 (3), 305-313 (2003).
  30. Madden, G. J., Begotka, A. M., Raiff, B. R., Kastern, L. L. Delay discounting of real and hypothetical rewards. Exp Clin Psychopharm. 11 (2), 139-145 (2003).
  31. Beck, R. C., Triplett, M. F. Test-retest reliability of a group-administered paper-pencil measure of delay discounting. Exp Clin Psychopharm. 17 (5), 345-355 (2009).
  32. Chapman, G. B. Temporal discounting and utility for health and money. J EXP Psychol Learn. 22 (3), 771-791 (1996).
  33. Du, W., Green, L., Myerson, J. Cross-cultural comparisons of discounting delayed and probabilistic rewards. Psychol Rec. 52 (4), 479-492 (2002).
  34. Kirby, K. N., Petry, N. M., Bickel, W. K. Heroin addicts have higher discount rates for delayed rewards than non-drug-using controls. J Exp.Psychol Gen. 128 (1), 78-87 (1999).
  35. Myerson, J., Green, L. Discounting of delayed rewards: Models of individual choice. J Exp Anal Behav. 64 (3), 263-276 (1995).
  36. Rachlin, H. Notes on discounting. J Exp Anal Behav. 85 (3), 425-435 (2006).
  37. Odum, A. L. Delay discounting: Trait variable. Behav Process. 87 (1), 1-9 (2011).
  38. Koffarnus, M. N., Jarmolowicz, D. P., Mueller, E. T., Bickel, W. K. Changing delay discounting in the light of the competing neurobehavioral decision systems theory: a review. J Exp Anal Behav. 99 (1), 32-57 (2013).
  39. Green, L., Myerson, J., Ostaszewski, P. Amount of reward has opposite effects on the discounting of delayed and probabilistic outcomes. J Exp Psychol Learn Mem Cogn. 25 (2), 418-427 (1999).
  40. Myerson, J., Green, L., Warusawitharana, M. Area under the curve as a measure of discounting. J Exp Anal Behav. 76 (2), 235-243 (2001).
  41. Reynolds, B. A review of delay-discounting research with humans: relations to drug use and gambling. Behav Pharmacol. 17 (8), 651-667 (2006).
  42. Anokhin, A. P., Golosheykin, S., Grant, J. D., Heath, A. C. Heritability of delay discounting in adolescence: A longitudinal twin study. Behav Gen. 41 (2), 175-183 (2011).
  43. Morrison, K. L., Madden, G. J., Odum, A. L., Friedel, J. E., Twohig, M. P. Altering impulsive decision making with an acceptance-based procedure. Behav Ther. 45 (5), 630-639 (2014).

Play Video

Cite This Article
Frye, C. C., Galizio, A., Friedel, J. E., DeHart, W. B., Odum, A. L. Measuring Delay Discounting in Humans Using an Adjusting Amount Task. J. Vis. Exp. (107), e53584, doi:10.3791/53584 (2016).

View Video